De Riotró

Het was die avond laat geworden , ik had mijn administratie bij gewerkt met als gevolg wat brieven en kaarten die naar de brievenbus wilde om te gaan reizen. Een laat loopje even naar de bekende brievenbus een paar straten verderop. Net toen ik de verzend stukken in de bus had gedaan, zag ik een lichtflits en trilde de grond onder mijn voeten. Mijn eerste gedachten waren, een onweersbui, maar de late avondlucht was helder met een half maantje en veel sterren. Ik zal mij wel vergist hebben, dacht ik. Dat komt er van als je te lang achter elkaar met iets bezig bent wat je eigelijk niet graag wilt doen, de administratie bij werken! Net toen ik langs een rioolput liep zag ik plotseling uit de opening een fel wit licht schijnen en hoorde en voelde ik een soort gerommel als van onweer op afstand. Dit was dus echt en niet een stress verschijnsel van een overwerkt mens.Thuis in de schuur had ik nog een soort haak liggen waar je een putdeksel mee kon open trekken, bedacht ik mij. Even later liep ik, gewapend met de putdekselhaak, naar de bewuste plek van mijn waarneming. Het putdeksel was snel omhoog getrokken en toen ik in het riool keek zag ik een man staan met een veiligheidshelm op zijn hoofd. Ik vroeg aan hem wat hij daar zo laat onderin het riool aan het doen was, want echt normaal was dit dus niet. De man klom uit het riool en ging met zijn benen naar beneden op de rand van het gat zitten."Ik ben bezig met het testen van een nieuw soort vervoersysteem, de Riotró, zei hij enigzinds verward en vermoeid. Ik had er nog nooit van gehoord en ook niets gelezen in de krant, vertelde ik hem. "Over vijf jaar kunt u gewoon via het riool reizen en overal heen gaan waar een riool onder de grond ligt, en ja, instappen in de put vlak bij u huis!" Verzekerde hij mij stellig. Terwijl wij zo zaten te praten over het hoge technische gehalte van het project, flitste onder ons met veel geraas en gerommel een voertuig door het riool. Een ding was zeker, wat ik gezien en beleefd had, moest strikt geheim blijven, " en dat allemaal in opdracht van de regering!" waren zijn laatste woorden toen hij het putdeksel weer boven zijn hoofd dicht deed. Met een beetje apart gevoel ging ik die avond naar het toilet, zal ik hem doorspoelen of toch even wachten tot dat de laatste trein voor bij is.