De Notenkrakers suite

Ik ben eigelijk helemaal niet zo gek op winkelen, vooral niet als ik niet van te voren weet wat ik wil gaan kopen. Maar vandaag wist ik het, ik wilde noten gaan kopen, van die lekkere noten die je zelf moet kraken. In de stad wist ik ergens in een achteraf straatje een prima notenwinkel te vinden. De deur van de winkel ging open met het bellengeluid van zo'n ouderwetse winkelbel, ik schrik er altijd van. Overal in de winkel stonden jutezakken en tenenmanden vol met allerlei soorten noten, keuze genoeg dus. Maar als er veel keuze is krijg ik altijd zo'n ongemakkelijk gevoel, ik kan namelijk niet kiezen! En zeker niet als het om noten gaat. De verkoper achter de toonbank, een beetje excentriek uit ziende man met een grote krulsnor, zag mijn besluiteloosheid en vroeg of hij mij soms kon adviseren bij het kopen van de noten. Zijn vriendelijk aanbod nam ik graag aan, want verstand van noten had ik niet echt. Met een notenkraker in zijn hand kwam de verkoper achter de toonbank vandaan, "want wat je koopt moet je eerst proeven," was zijn devies. De ene noot was nog lekkerder dan de andere, de keus werd er zeker niet gemakkelijker op."Ik zie dat u ook nu moelijk kunt kiezen," zei de verkoper lachend. "Maar mag ik u eens een brutale vraag stellen, houdt u van muziek, ik bedoel swingende, mooie muziek?" Ik knikte heftig ja, want ja zeggen ging niet met een mond vol proevers."Dan heb ik achter in de zaak een hele aparte speciale noot voor u, loopt u maar even mee,"riep hij uitnodigend en terwijl hij voor mij uit liep maakte hij een paar danssprongetjes. Uit een grote fel rode blikkentrommel pakte hij een hand vol noten."Stopt u deze maar eens in u mond en dan lanzaam heel lanzaam kauwen, zei hij met een tovernaars achtige stem. Ik had nog maar net een paar noten stuk gekauwd, of de mooiste muziek klonk in mijn oren en die muziek kwam uit mijn mond. "Dit zijn de echte onvervalste dansmuziek noten, ik verkoop ze alleen aan echte dans en muziekliefhebbers,"riep de verkoper vol trots. Hoelang ik nog in de winkel gebleven ben weet ik niet meer, maar het begon al donker te worden, toen ik dansend en zingend op weg ging naar huis met zak vol swingende muzieknoten.