Boekenliefde

Boven op de bovenste plank lag helemaal bovenop een dik breed boek en een smal dun boekje. In dat dikke brede boek stonden heel veel moeilijke zinnen en woorden, soms zo moeilijk dat je er een ander boek voor moest raadplegen om te begrijpen wat er in het dikke brede boek stond. In het smalle dunne boekje stonden eigenlijk alleen maar plaatjes en soms een paar woordjes, heel gewoon en niet moeilijk. Nu zou je denken dat het hele dikke brede boek niets met het smalle dunne boekje te maken wilde hebben. Maar dat denken klopt helemaal niet, ze waren juist de aller beste vrienden van elkaar. Als s'avonds laat de lichten uit gingen, hadden ze allebei de grootste lol. Het smalle dunne boekje liet al haar mooie plaatjes zien en het dikke brede boek vertelde honderduit over de verhalen die in zijn boekenlijf stonden. Maar weet je, dingen die de moeite waard en leuk zijn, eindigen natuurlijk ook een keer.Want, op een zekere dag kwam er een vreemde meneer in de kamer, een die de boekenkast bewoners nog nooit hadden gezien. Die meneer begon alle boeken in verhuisdozen te stoppen, en sommige boeken die hem niet aan stonden gooide hij gewoon in een afvalcontainer. Het hele dikke brede boek trilde in al zijn bladzijden van de zenuwen, zou hij ook weggegooid worden? Het smalle dunne boekje was al in een van de verhuisdozen beland, tussen allemaal vreemde onbekende boeken , ze hoopte zo dat haar dikke brede vriendje bij haar in de doos kwam te liggen. De vreemde meneer had het brede dikke boek open geslagen om er in te kijken of het interessant genoeg was om mee te nemen. Toen riep het smalle dunne boekje in eens heel hard,"het is een heel goed en leerzaam boek meneer, leg het maar in de verhuisdoos, want dit mag u niet missen."Van schrik liet de meneer het boek uit zijn handen vallen, het viel precies in de verhuisdoos van het smalle dunne boekje. "O.K ik neem het mee, ik denk dat het goed is anders had ik die stem niet gehoord", moppelde de meneer enigszins geschrokken. Na een lange rit in een verhuiswagen werden alle boeken netjes in een boekenkast gezet, niet in een gewoon huis maar in een bibliotheek. Het brede dikke boek belande bij allemaal dikke en brede boeken, erg saai vond hij. Het smalle dunne boekje werd tussen allerlei kinderboeken gezet, heel leuk vond zij. Maar als ze niet uitgeleend werden konden ze na sluitingstijd volop met elkaar kletsen en lol maken. Als je er oren voor hebt, speciale boekoren, dan kun je als je s'avonds laat langs een bibliotheek loopt het geklets en plezier tussen de boeken gewoon horen. Maar je moet ze wel hebben, Boekoren!