Monday, January 25, 2016

Betrekkelijkheid

De betrekkelijkheid der dingen, zit hem niet in de dingen maar in betrekkelijkheid daar van.
Er waren eens twee verstrooide wetenschappers, ze waren hele dagen bij elkaar en vertelde constant wat ze allemaal dachten te weten zonder dat ze het wisten, want dat hoort nu eenmaal bij het wetenschapper zijn, vonden ze. Je weet gewoon heel veel te veel. Op een zekere dag werd er bij de wetenschappers op de deur geklopt, wat hun overigens hoogst verbaasde want ze hadden pas een draadloze deurbel geïnstalleerd, dat even als opmerking. Nadat een van hun de deur had geopend zagen ze niemand voor de geopende deur staan. "Wij weten zeker dat er geklopt is, anders hadden we niet hier gestaan!" riepen ze in koor tegen elkaar. Er werd door hun niet getwijfeld, nog aan hun gehoor nog aan hun waarnemingsvermogen, want dat doen wetenschappers gewoonlijk niet, ze zijn tenslotte wetenschappers."Heeft u wel eens van een klopgeest gehoord?" vroeg een van de twee aan de ander, die ander schudde langdurig nee met zijn hoofd. Toen het hoofdschudden was gestopt waren ze het er al snel over eens dat een klopgeest als verschijning niets wetenschappelijks had te bieden. "Hier klopt dus iets niet!" riepen ze allebei te gelijk.Vlak nadat ze de deur met een smak weer in het slot hadden gegooid, werd er weer stevig op de deur geklopt. Als wetenschappers iets niet meer weten hebben ze een probleem, een veel groter probleem zelfs, als het iets niet weten, bij gewone mensen. Met angst en beven opende ze de deur voor de tweede keer. En daar stond hij, de pakjesbezorger. "Mag ik u even vragen heren wetenschappers waarom u de deur voor mijn neus dicht kwakte? ik ben mij echt te pletter geschrokken." Met een verontschuldiging en het aanbod van een bak koffie, was de kou al snel uit de lucht. Wat was er precies gebeurd? en waarom? De pakjesbezorger vertelde dat hij een paar minuten lang op de bel had gedrukt, ook heb ik nog geklopt, maar er werd niet open gedaan. Ik ben toen naar mijn bestelauto gelopen om een niet thuiskaartje te pakken. Toen ik terug liep was de deur open, maar toen gooide een van u twee de deur vlak voor mijn neus weer dicht. Van kwaadheid heb ik toen tegen de deur geschopt, en dat hielp gelukkig, a.u.b.hier is alsnog het pakketje."  "Ik denk dat het de batterijen zijn voor de draadloze deurbel, die waren ze vergeten mee te sturen!"riepen de twee wetenschappers in koor. Ja het is de betrekkelijkheid die de dingen maken zo als ze zijn, betrekkelijk.

No comments: