Ouderloos

In eens ben je niemands kind meer
Verledenweek is het zomaar gebeurd
Een beetje vrij maar ook erg verlaten
Een vermoeide laatste blik en diepe zucht
Daarna heb ik gehuild, verdrietig getreurd
In eens ben je niemands kind meer
Het is iets wat je gewoon overkomt
Het leven is gelukkig trouw en eeuwig
Zodat hij na de nacht hij gewoon weer komt
De warme zon.