Wie ben je?

Ik ben weer eens verdwaald in mijn stil verwarde hoofd
Nergens zie ik het licht van een herinnering naar binnen schijnen
Terwijl je praten met mij niet begrijpend mijn oren verdooft
In eens weet ik niet meer wie ze zijn, al die geliefde mijnen
Dus, mijn lieve schat, vraag nu maar niet over wat, hoe of wie
Het is jammer en naar, t' is niet mijn schuld maar van de dementie.