Ik liep eens op een zondagochtend in het stille nog schemerig bos
Ik voelde dat ik door de bomen met als mensenogen werd bekeken
Een oude beuk, in een nog jong en prachtig fris bladergroen kostuum
Vroeg zachtjes of ik vandaag op zondag bij hun kwam hagenpreken
Ik fluisterde,"ik zie nergens een geloofs gemeente met luisterend oor”
“Kijk dan hier!” riepen de bomen toen in een massaal groenbladerkoor
Hoor je mij dus, op zomaar een zondag ergens preken in het stille woud
Zijn het naar mij te weten, de bomen die aandachtig naar mij luisteren
Want wie weet, hebben zij misschien wel oren, maar niet van vlees
Maar gewoon van groenigblad of bruinighout.
Friday, October 26, 2007
Relikwie?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment