Vals montuur

In een schoenendoos ergens op zolder heb ik een aantal brillen van mij zelf en van mijn allang overleden ouders liggen. Ik heb ze bewaard uit een soort piëteit richting mijn ouders en nostalgisch jeugdsentiment betreffende mijn  eigen ik. Ik vind dat ze een tijdsbeeld uitdrukken, die dikke zware donkere monturen. Een enkele keer houdt een van mijn dochters een fotosessie, een gekkigheid met die zware monturen als aandachtstrekker waar veel om gelachen wordt. Je zou maar met zo'n bril, afgezien van de juiste glazen, per ongeluk de deur uit gaan, dan loop je toch straal voor gek. Ik denk het niet. De brillenmode is weer heelveel montuur en liefst in zwart of ander donkere kleuren. Het is alsof ze mijn schoenendoos van zolder hebben gehaald, we zijn terug in de zestiger jaren. Dus een advies wat veel kan opleveren en niets kost dan alleen wat ruimte en moeite, ruil je bril niet in als je een andere, ik zeg expres andere, want die andere is eigenlijk niet nieuw, koopt. Gewoon bewaren dat brilletje, in die vertrouwde schoenendoos.Geloof mij, het komt later weer van pas. Voor de echte eurovrekken onder ons die voor een koopje aan de laatste brillenmode willen meedoen. Zoek uit je nostalgische monturen collectie een passend exemplaar en laat er andere eventueel multifocale glazen in zetten. Nog een tip. Geloof nooit de praatjes van de verziend en dichtbij glazenverkopers, want sommige zijn zelf zo bijziend als een wilde kip. "Nee meneer dat doen we niet want de nieuwste generatie glazen corresponderen niet met dit montuur." Flauwekul natuurlijk, dat corresponderen, dat doen brillenglazen alzo  niet.Vind ik het mooi die nieuwe back to the sixties trend? nee. Professoren en geleerden worden ontslagen als ze plagiaat plegen, na-apen in goed Nederlands, brillenmakers stelen uit het verleden en doen als of ze het zelf hebben bedacht, je moet wel stekeblind zijn als je dat valse montuur niet ziet.