Thursday, October 1, 2009

Snoeshaan

Ik ben niet bang uitgevallen, maar toen ik van morgen in de spiegel keek ben ik me eigen rot geschrokken, ik zag iemand anders achter mij staan. Ja, dat was echt even heftig schrikken want dat verwacht je niet zomaar in je eigen huis, dat zeker geen spookhuis of een of ander sinister kasteel is. Ik had wel eens gehoord dat als je nogal heftig droomde, dat die beelden soms in je kop bleven rond spoken. Nou ik had niet gedroomd, laat staan heftig en ook niet de avond daar voor gezopen of een joint gerookt, gewoon alleen wat koffie en maar één biertje, meer niet. Ik deed een stap opzij om vervolgens vliegensvlug weer voor de spiegel te verschijnen en ja hoor daar was hij of het weer, een voor mij totaal onbekend figuur vlak achter mij, ik kon bij wijze van spreken de warmte van zijn adem in mijn nek voelen."Niet bang zijn net doen of je het normaal vindt", prevelde ik in mijn zelf. Dat was gemakkelijker gepreveld dan gedaan, want de volgende bizarre verassing ontplooide zich in de spiegel, mijn gezicht was weg, alleen was nu een voor mij totaal vreemd wezen te zien. Het spiegelwezen, zo noem ik voor alle duidelijkheid het maar even, dat spiegelwezen lachte naar mij een beetje schuchter en verlegen en het gekke was, ik voelde opeens geen angst meer."Wat blijf jij lang voor de spiegel staan, kijk het mooie er maar niet af", riep mijn vrouw van uit de keuken. Ga maar eens vertellen dat je een vreemd wezen in de spiegel ziet, ik denk dat ze direct de dokter zou gaan bellen, dus dat deed ik niet. Tijdens het ontbijt vertelde ik haar zo ontspannen mogelijk tussen twee boterham happen door wat mijn spiegelbeeld was overkomen. "O, dus jij hebt de zelfde ervaring beleefd dan dat ik gisteren had, ik durfde er eigenlijk niet met je er over te praten,"zei ze oplucht lachend. Al snel kwamen wij er achter wat de oorzaak was van de spiegelgeest, simpel en een beetje stom. In een kringloopwinkel hadden we een paar dagen geleden een andere spiegel gekocht, want de oude was tijdens een schoonmaakbeurt in gruzelementen gevallen. Het geheim zat in de kringloopspiegel, die was, na navraag, afkomstig van een rariteiten kabinet, een soort tover en lachspiegel heel kunstig gemaakt. Tijdens het ophangen was mij wel opgevallen dat de spiegel telkens het idee gaf dat hij scheef hing zonder dat het waterpas dat aangaf. "We laten hem gewoon hangen want ik vind het wel spannend wat hij iedere ochtend weer tevoorschijn gaat spiegelen,"zei mijn vrouw een tikkeltje ondeugend. En ik, ik ga proberen er mee te leren leven, met wie dan?
Met die vreemde spiegel snoeshaan.

1 comment:

dianne said...

geweldig!!!!!!!!!!!