Zo aan het einde van het jaar zit mijn hoofd vol van overdenken.
Meer niet gedaan, te weinig wel gedaan. Afspraken werden, we spreken nog wel af, doelen werden over de horizon verschoven. Soms kon ik wel helpen maar deed ik dat nogal onbeholpen. Maar zo laat in het jaar is het negatieve in mijn hoofd zijn kracht kwijtgeraakt en daardoor is er meer ruimte voor alles wat wel positief, wat wel gelukt is.
Ik heb mensen uit de penarie geholpen, mijn vrouw en kinderen lief gehad. Het was wel zwaar werk, maar heb ik toch zelf mijn tuin gespit en ook nog gerespecteerd door hem te laten groeien en bloeien. De kat van de buren geaaid ondanks dat hij in mijn slabedje had gepoept.Soms heb ik gezongen toen ik moest huilen en toen ik zong kregen mijn tranen van geluk hun vrijheid terug. Het lachen is mij niet vergaan ondanks het golven hoge gemopper van iedereen die niet tevreden was over alles waar je toch niets over te zeggen hebt. Tot slot overdenk ik zelden of nooit mijn zonden want dat vind ik vrijwel altijd zonde van de tijd.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment