Oliedom

Er was eens bakker in een land dat alleen maar bestaat aan het einde van het jaar. Dat land noemt  iedereen die er van weet of er van heeft horen vertellen, het Oliebollenland. Die bakker bakt daar ieder jaar, met nog veel meer andere bakkers, een heleboel oliebollen. Bakker Bollebol, dat is zijn naam, hij is de allerbeste oliebollenbakker van alle andere oliebollenbakkers van het Oliebollenland. Alhoewel hij al heel veel prijzen  gewonnen had met zijn overheerlijke oliebollen, was hij nog steeds niet echt tevreden. Waarom niet? nou hij had nog nooit de prijs gewonnen voor de grootste oliebol. Telkens was een van de andere bakkers hem net iets te slim af geweest, door steeds met een nog grotere oliebol te komen dan die van hem. Maar dit jaar zou het hem echt gaan lukken om een mega super grote oliebol te bakken.
Allereerst had hij een afspraak gemaakt met de smid die heel goed in het maken van pannen was, want hij had natuurlijk een enorme grote pan nodig om zijn super oliebol in te kunnen bakken.
De smid vond het een prachtige opdracht, maar vertelde ook dat hij nog meer grote pannen moest maken voor de andere bakkers van Oliebollenland. `Maak ze dan net een ietsiepietsie kleiner dan die van mij,`had hij de smid toe gefluisterd. Maar de smid vond dat geen goed idee en zei tegen bakker Bollebol dat hij de wedstrijd eerlijk moest spelen.  `Als je dat doet, dan pas ben je een echte de winnaar!` schreeuwde de smid boven zijn aanbeeld gehamer uit. En zo gebeurde het dat de smid 10 evengrote pannen had gemaakt. Een pan, dat was de elfde, die was juist heel klein, veel kleiner dan normaal. `Dit is een wonderpan, als je daar een oliebol in bakt word hij groter dan een luchtballon, ik schenk hem met het geheime recept aan de bakker die mij kan vertellen waarom krenten anders zijn dan rozijnen,`gniffelde de smid geheimzinnig lachend. Geen van de bakkers die hun pan op kwamen halen wist het goede antwoord te vertellen aan de smid. Toen tegen de avond alle pannen een nieuwe eigenaar hadden gekregen, ook die van bakker Bollebol, stond de kleine wonderpan nog steeds in de smederij te wachten op een wijze oliebollenbakker. `Wat zijn die oliebollenbakkers toch oliedom, ze weten het verschil niet eens tussen wit en blauw, tussen pittig en flauw en tussen klein en groot, en die willen dan de grootste oliebol bakken!dat gaat ze deze keer echt niet lukken, want ik ga die reuze bol bakken,`lachte de smid in zijn vuistje. De vrouw van de smid vond het ook wel leuk om die arrogante oliebollenbakkers eens een oliebollenpoets te bakken. Met bier, meel een beetje toverpoeder en het recept van haar overgrootmoeder, had ze een mooi beslag gemaakt dat precies in het wonder pannetje paste. Het smidsvuur gloeide nog net genoeg om te gaan bakken. In een oogwenk tijd begon de oliebol in het pannetje te rijzen, de bol werd zo groot en rond als een echte luchtballon. Met veel moeite konden de smid en zijn vrouw de reuze bol door de grote schuurdeuren naar buiten krijgen. Toen de bol eenmaal buiten was begon hij plotseling te zweven en verdween door de donkere nacht naar de sterren. Sindsdien is hij daar te zien als een mooie bruingele bol vooral als het een heldere sterrennacht is. De mensen die dit verhaal niet kennen noemen die bol de maan, maar die zijn natuurlijk Oliedom.