Niet verteld

In het land van de blonde mannen niet heel ver van de zee, woonde eens een ouder paartje in een flatje op nummer twee. Het waren heel, heel oude mensen uit de tijd, geloof mij gewis dat het zeker zo is, uit de tijd, toen er nog geen geblondeerde mannen waren, hadden ze hard gewerkt om voor hun oude dag te sparen. Met dat geloof die hoop en ook een beetje liefde kregen zij plotseling een brief die hun verschrikkelijk griefde. "Het geld is op, sorry we hebben het verkeerd belegd, maar u heeft altijd nog u AOW en dat is lang niet slecht, hoezee" In dat land van die blonde mannen spoelde met de branding van de zee, ze aan, alle twee. De droom een verre reis te maken van hun gespaarde geld, waarheen? ze hebben het nooit aan mij verteld.