Te geef

"Economisch gezien gaat het niet echt slecht met mij,"sprak de zwerver. Ik begreep zijn optimisme niet helemaal, want zo te zien waren alle waardevolle zaken hem afgenomen. Ik ben een gestrand schip waar de kapitein van boord is gegaan, en dus aan de bergers van het Leger des Heils overgeleverd, maar die hebben geen interesse want zo'n ongelovig casco is voor de Heer waardeloos." Zijn stem klonk, ondanks zijn armzalige toestand, niet zielig of zwak. "Weet u meneer, ik hoef mij geen zorgen over geld te maken, want ik heb het niet en dat is met al dat gezeur over schuldencrisis of begrotingstekort wel aangenaam te noemen." Ik vroeg hem hoe hij aan eten kwam en een slaapplek regelde, "Kijk meneer, ik krijg eten van een Turkse pizzabakker en slapen doe ik in een gebouwtje bij de Moskee hier verderop in de straat." Hij was geen moslim maar dat maakte voor het moskeebestuur niet uit, hij zorgde er voor met zijn ruige verschijning dat er geen vernielingen en baldadigheid plaats vond. "Weet u wanneer ik vrij ben? Op vrijdag, dan is is het hier veel te druk voor mij, en in de stad is het dan koopavond, bedelen doe ik niet maar krijgen wel als ik er om vraag. Ik keek hem aan, wat een prachtige onweerstaanbare ogen keken terug, "goed ," ik pakte een briefje van vijf euro, ineens begreep ik dat geluk niet te koop was, maar wel te geven.