Gekheid

Verhip daar ligt een kip lekker te zonnen met zijn snavelsmoel in een te gekke kinderstoel. En ja meneertje of mevrouwtje ik zie een haan spontaan verblijd het liedje kraaien van de vrijpostigheid. Een stukje verderop staan twee domme ganzen in stijl te sjansen met een eigenwijze ezelin, lopend als een kleuterklas gaan zijn in de ganzenpas tegen beter weten in. Opeens roepen zij gak gak naar een Turkstalige tortel op het strooien dak. Het is misschien wel van de malle en zotte, maar door het warme winterweer zijn er weer veel van die zomer motte, ze vliegen zich helemaal hartstikke dood om dat de maan veel te ver is als hun lichtpiloot. In de zee, vlak bij Kijkduin, heus het is geen leugen, zag ik drie moddervette zeugen als lijpe roze smurfen aan het kitesurfen. Wat ik je ook nog even snel vertel, 't is over een liedje van Jacques Brel, dat hoorde ik heel gevoelig en gedwee het zilvervisje zingen in de woeste zee. En op de groene heuvels in de warme zon gonsde het nog steeds van de blije bijen in een grote regen ton. Geloof het wel of niet, ik zag een roerdomp in het riet die zich verkleed had als travestie. Zwarte kraaien met hagel witte poten die hun leed zaten te verloten, dronken met het gorgelend gordeldier vele liters pannenbier. Maar alle gekheid op een stokje in de wind, ik heb deze onzin niet verzonnen, maar hem wel bemind.