Spring de sprong

Ik waag de gok en spring uit een vliegtuig zonder parachute, de aarde is zeker nog vijfduizend meter onder mij, dus heb ik tijd genoeg om een noodplan te bedenken om niet te pletter te vallen. Wat is dit voor een onzin, kreeg ik te horen toen ik dit opperde tijdens een vergadering. In die bewuste vergadering werd n.l. een voorstel gedaan om een fusie aan te gaan met een zakenpartner in de zelfde branche waar ons bedrijf zich in had gespecialiseerd. Ik had van mijn ouders geleerd dat je niet groter moet willen zijn dan je eigen lichaam aan kan. Trouwen doe je ook niet op een achter na middag als je een gelukkige toekomst wilt opbouwen, zei mijn moeder met haar, voor andere misschien simpele, wijsheid. Er is gelukkig naar mijn 'wijsheid' geluisterd, en dat was maar goed ook. Enkele weken na die geruchtmakende vergadering, las ik in de krant onder de vermeldingen van faillissementen de naam van het bewuste bedrijf waar onze onderneming mee wilde fuseren. Bankroet door zelf overschatting is een ziekte die niet door een financiële injectie voorkomen wordt. Als dank voor mijn blokkering van het fusieplan kreeg ik van mijn baas, voor de zekerheid, een parachute-spring-cursus aan geboden. Toen ik dat hoorde sprong ik van opwinding een gat in de lucht.