Ikke en de rest....

Het is de geldingsdrang die altijd voordringt in de rij
Geldingsdrang is de dranger die het lieve verdringt in mij
Even is het stil, de dag lijkt gewoon een siësta te houden
En in loomheid rust hij even uit om zichzelf te behouden
Maar het is mijn geldingsdrang die dat al snel negeert
En voort raast als een trein die de afgrond dom begeert
De tijd heeft nog een code of een steekhoudend verhaal
Hij zoekt simpel zijn eigen weg, de weg naar zijn bacchanaal
Gedrang en voorgedring, ze zijn altijd voorzien van dat ene ding
Dat voor je het weet egocentrische egoïstische egotripper heet