De Notenkrakerssuite

Ik ben eigenlijk helemaal niet zo gek op winkelen, vooral niet als ik van te voren niet weet wat ik wil gaan kopen. Maar van de week wist ik het, ik wilde noten gaan kopen, van die lekkere noten die je zelf moet kraken. In de oude binnenstad wist ik ergens in een achteraf straatje een prima notenwinkel. Een met nog zo’n rinkelende deurbel vlak bij je oor, een ouderwetse winkelbel, zo een dus, ik schrik me altijd kapot van dat ding. Overal in de winkel staat het vol met jutezakken en gevlochten manden overvol gevuld met allerlei soorten noten, keuze genoeg dus. Maar weet je, als er te veel keuze is krijg ik altijd een ongemakkelijk gevoel, ik kan namelijk niet kiezen! en zeker niet als het om noten gaat. De verkoper achter de toonbank, hij is een beetje excentrieke man met een grote krulsnor, zag mijn besluiteloosheid en vroeg of hij mij kon helpen om te kiezen. 

Zijn vriendelijk aanbod nam ik graag aan, want verstand van noten heb ik niet echt. Met een notenkraker in zijn hand kwam de verkoper achter de toonbank vandaan. "U gaat eerst proeven," was zijn devies. De ene noot was nog lekkerder dan de andere, de keus werd er zeker niet gemakkelijker op."Ik zie dat u ook nu nog steeds heel moeilijk kunt kiezen, zei hij lachend, maar mag ik u eens een brutale vraag stellen, houdt u van muziek, ik bedoel van lekkere swingende muziek?" Ik knikte heftig van ja! want praten ging even niet met een mond vol proevers."Oké, dan heb ik achter in de zaak een hele aparte speciale noot voor u, loopt u maar even mee!" riep hij uitnodigend. Hij liep voor mij uit en maakte ineens een paar frivole danssprongetjes. Uit een grote blikkentrommel pakte hij een hand vol noten, ze waren al zonder dop."Hier stop deze maar eens in u mond en dan langzaam, heel langzaam kauwen, zei hij met een stem die mij aan en tovenaar deed denken. Ik had nog maar net een paar noten stuk gekauwd en er klonk opeens hartstikke leuke muziek in mijn oren, het gekke was, die muziek kwam uit mijn mond! "Dit zijn nou de echte onvervalste dansmuziek noten, ik verkoop ze alleen aan echte muziekliefhebbers!" riep de verkoper vol trots. Hoelang ik nog in de winkel gebleven ben weet ik niet meer zo goed, maar het begon al aardig donker te worden, toen ik dansend en zingend op weg ging naar huis, swingende met een zak vol muzieknoten. Waar die winkel is? vraag nooit naar de onbekende weg, ik weet het niet, maar ik denk, overal en ergens waar de muziek en noten het goed met elkaar kunnen vinden in een notenkrakerssuite