Leesvogels

'Voor het kopen de verpakking niet openen'. Het stond op de zak vogelvoer met ongepelde pinda's die ik in het winkelwagentje gooide. "Niet openen, ik ga ze echt niet proeven hoor, ze smaken hartstikke rauw en smerig", mopperde ik in mezelf. Ik had een paar weken geleden een vogelvoederhuisje opgehangen aan een boom naast ons huis. Het was toen nog veel te zacht weer om ze te voeren, de vogels bedoel ik dan. De zak ongepelde pinda's had ik buiten droog weggelegd onder een afdak, in afwachting op de barre winterse tijden. Toen ik de zak alsnog na een paar vorstnachten wilde pakken, bleek hij netjes te zijn opengemaakt met als gevolg een haast lege verpakking. Nergens was er een spoor van muizengeknabbel of zo iets te zien, gewoon netjes meegenomen,waren ze, de pinda's bedoel ik.Voor dat ik een nieuwe zak ging kopen was ik eerst van plan de pinda dief te ontmaskeren. Twee eksters, jawel gesnapt! De dieven! Het was een prachtig staaltje van samenwerking, de een pakte de zak vast met zijn snavel en schudde voorzichtig een paar pinda's er uit. De tweede ekster propte zoveel als hij kon zijn snavel vol, waarna ze beiden geruisloos verdwenen ergens achter de schuur. Zouden ze kunnen lezen? vroeg ik mij af. Ik heb die middag 2 zakken ongepelde vogelpinda's gekocht, één voor het voederhuisje de andere zak voor de eksters. En jawel ze konden lezen, volgens mij.