Een tijdje geleden zat ik samen met nog wat dorpsgenoten even een pilsje te drinken in de laatste kroeg die ons dorp nog arm is. De oude naam van vroeger,”Café Kees”, is vervangen door, “Café du Village” en ook de inrichting is in de stijl van een Frans dorpscafé. Op de voormalige parkeerplaats achter het café is een heuse jeu de boules baan gemaakt. Gelukkig is het bier wel Hollands gebleven, evenals de uitbater, die zelfs geen woord Frans spreek. Dus, ‘what is in a name?’.
Mijn drinkbroers vinden al die veranderingen in ons dorp behoorlijk waardeloos en noemen heel wat winkels en zaken die laatste jaren uit ons dorp zijn weggegaan. De enige winkel, een bakkerij, die is gebleven, kan nog maar net zijn hoofd boven de toonbank houden. Hij verkoopt allerlei producten die niets meer met brood te maken hebben.’Warme Bakker’staat er met grote letters op de winkelruit, maar daar klopt helemaal niets van. De bakker bakt zijn brood allang niet meer achter in zijn bakkerij, deze ruimte is als opslagplaats in gebruik. In de winkel staan achter een glazen scherm enkele digitaal knipperende en piepende broodafbakmachines, al het voorgebakken brood wordt geleverd door een broodfabriek, het is dus een pure instant gebakken(brood)lucht.
Na nog wat genuttigd te hebben besloot ik maar weer eens huiswaarts te gaan. Het was muisstil in huis want mijn vrouw was boodschappen aan het doen bij een supergroot winkelbedrijf een paar dorpen verderop.
Met mijn sokkenvoeten op de bank besloot ik eens even diep na te denken over het gesprek in het café. Na enige tijd van krakende hersengymnastiek kwam ik tot de conclusie, dat er in de maatschappij een zelfde soort afbak ontwikkeling aan de gang is. Heel veel mensen weten nauwelijks nog wat echt eten klaarmaken is. Het even in de magnetron geloof, heeft ons vervreemd van het gewone aardappels schillen en een lapje vlees sudderen, alle mooie kookstudio’s ten spijt. Als deze ontwikkelingen zo door blijven gaan, bakken of maken we het alleen door andere geleverde nog af, terwijl we denken dat we er echt verstand van hebben. Maar misschien is dat wel erg volkoren/wit gesteld want ik weet dat het in de praktijk soms heel anders uitbakt.
Waarschijnlijk was ik toch een beetje weggedommeld, maar door de lucht van vers gebakken brood kwam ik weer langzaam bij mijn positieven. Ik liep naar de keuken en zag dat mijn vrouw de broodbakmachine in eigen beheer opdracht had gegeven om zelfstandig een echt vers brood te bakken. Zelf laten doen is toch wel leuk en ook nog eens lekkerder…
Monday, January 21, 2008
Broodonnodig
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment