Meermalen malen molens de wind aan stukken
Ongezien roven zonnepanelen het zonlicht van hemel
Het eens zo vrije water stroomt gekluisterd door turbines
Zolang de sloopkogel slingert blijft hij de wereld slopen
In de verte is de horizon met de toekomst op wereldreis gegaan
Ingetogenheid en bescheidenheid willen zelfstandig zijn
Maar kunnen en mogen onder geen beding elkaar beminnen
Omdat hun nageslacht niet genoeg onproductief is
En moeder aarde laat haar weduwen huilen
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment