Ik zie wat jij niet zie

"Ik zie ik zie wat jij niet zie,"zei de blinde man die naast mij op het parkbankje ging zitten. Hij vervolgde zijn raadspelletje. "Ik zie een prachtige boom die zijn blad zat is, luister maar." Ik voel mij altijd een beetje ongemakkelijk als mensen met een handicap zich daar geen ene moer wat van aan trekken.  Een blinde die zegt dat hij naar het stedelijk museum is geweest een dove die zegt dat hij naar een popconcert is geweest. Het gekke was dat mijn blinde bankgenoot iets had opgemerkt wat ik zelf niet bewust had gezien.
De bladeren die als stervende vlinders door de lucht dwarrelde.
"Koffie?" vroeg ik hem om de spanning te breken. "Ik dacht dat je het nooit zou vragen, ik rook hem al, je thermosfles, doe maar met melk en suiker, die heb je toch wel bij je hè?" Samen slurpte we aan ons bakkie koffie terwijl ik kauwend op een krentenbol het ochtendblad aan hem voorlas." Sorry dat ik je onderbreek, zie je die ekster? hij zit te loeren naar je krentenbol! riep hij geanimeerd, het zijn echte doerakken hoor, het is net onze regering, voor je het weet pikken ze je brood af."