Koetje boe

Er was er eens een stoere boer en struise boerin
Die woonde in een boerenstiel met hun kinderrijk gezin
Dat stiel was diep verborgen tussen het groen struweel
Daar leefde zij gelukkig samen op hun eenvoudig landjuweel
Toen kwam er plotseling in het stille kleine boerengat
Een excentrieke stilte zoeker wonen, uit de verre grote stad
Die klaagde dagelijks bij de stoere boer en zijn struise boerin
Over hun koeien die loeien met gekrakeel van het kinderrijk gezin
De stoere boer zette de klagende excentriekeling op een bietenkar
En reed hem naar de grote stad naar een hels drukke karaoke bar
Daarna schreeuwde de stoere boer met de handen aan zijn mond
Blijf jij maar lekker in die schone stad en niet bij ons in de koeienstront