Tuesday, January 26, 2010

De Moereboom

Moereboom heet het terpdorpje vlak tegen de grens van Friesland aan. Een naam die zijn oorsprong vindt op de oeroude begraafplaats bij een even zo oud kerkje. Het zal zo'n twee honderd jaar geleden zijn, althans dat staat in het plaatselijk kerkregister, dat er in het najaar van 1810 een bijzondere begrafenis plaats vond. Dat bijzondere zat hem niet in de persoon die ter aarde werd besteld, maar in de toedracht er om heen en de latere gevolgen daar van. Volgens dat bewuste kerkregister werd op de eerste november in de late namiddag Catharina Elisabeth van der Boom, een schatrijke weduwe van een gewezen herenboer, ter groeve gedragen. Een lange stoet van haar talrijke nageslacht volgde de kist die op een eenvoudige boerenkar stond en die werd getrokken door slechts een boerenpaard. Toen de kist boven het gedolven graf stond en de dominee zijn, 'Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren', had uit gesproken, gebeurde er iets heel ongewoons: iets wat zelden of nooit eerder was vertoond tijdens een begrafenis. De vier bonkige zoons van Catharina Elisabeth vroegen aan de dominee of de kist nog voor een keer geopend mocht worden. Ogenschijnlijk werd zo'n verzoek toch wel eens meer gedaan tijdens begrafenissen, want de geloofsprediker stemde, volgens de geschiedschrijver, met een simpele hoofdknik hier in toe. Nadat de kist door de vier zoons was geopend kwam de enige dochter van Catharina Elisabeth na voren, in haar hand hield ze een katoenen zakje wat ze vervolgens met eerbied en een zacht gepreveld gebed in de kist legde. Na het sluiten van de kist vertrok iedereen naar de dorpsherberg om de overledene te gedenken bij schnaps en bier. Tot zo ver is het, volgens de plaatselijke geschiedschrijving, een beetje bijzondere maar niet ongewone teraardebestelling geweest, maar daar hield dat beetje bijzondere toch wel mee op. Daags na het rouw gebeuren kwam de doodgraver met een wel heel bijzonder verhaal op de proppen. In de nacht na de begrafenis is er uit het vers gedolven graf een reusachtige boom gegroeid, een heel bijzondere boom, want welk dendrochronologisch onderzoek er ook plaats vond in de twee eeuwen die volgde, nooit heeft men de boom als een bestaand soort kunnen plaatsen. Na deze zeer ongewone gebeurtenis is de naam van het dorpje langzamerhand verandert en werd het in de volksmond, Moereboom, of te wel in goed Nederlands Moederboom genoemd. Waar of verzonnen? de boom staat nog steeds op het oude kerkhofje en ieder jaar precies op de eerste dag van november laat de boom al zijn bladeren vallen, misschien wel als een soort eerbetoon aan Catharina Elisabeth van der Boom.

No comments: