Monday, November 9, 2009

Winterslaap

"Kan jij je bewegen?"vroeg de egel aan de boom. Deze schudde heftig zijn takken toen de wind er doorheen blies. "Ik doe dat niet zelf hoor, want mijn bewegen gaat zo onzichtbaar langzaam, dat noemen ze groeien en dat zie haast niet."Dus jij beweegt zo langzaam," zei de egel een beetje geleerd, "dat je dat eigenlijk pas ziet als het jaar om is." "Ja", zei de boom met een donkere bast stem, "ik beweeg als in een slow motion film, maar dan eentje die een jaar lang wordt af gespeeld." Heel interessant maar wel een beetje saai, vonden ze allebei. De egel die in de winter graag onder een berg takken en bladeren zijn winterslaap wilde slapen, geeuwde verschrikkelijk hard en diep. "Ik denk dat ik maar eens met de winterslaap ga beginnen, want jij hebt voor mij heel wat bladeren laten vallen," brabbelde hij in zijn stekelige egeltjestaal. De boom vertelde hem dat hij net als de egel in de winter ook zijn ogen dicht deed, want dan is er toch niks leuks te doen. Een flinke windvlaag rukte de aller laatste verkleurde bladeren van zijn takken."Welterusten," riep hij takwiegend naar het egeltje dat al was weggekropen in zijn warme winterverblijf."Terusten tot volgend jaar en nog bedankt voor de bladeren", klonk het slaperig onder de bladhoop vandaan.

No comments: