Dunnetjes

Ik vroeg de schilder, 'wat ben jij aan het doen?'
Hij antwoordde zonder het steken van zijn kwaststreken
'Ik ben aan het vernissen, ik vernis het burgerfatsoen'
Het laagje was dun en zo doorzichtig als beslagen glas
Want fatsoen is snel vergleden als de druppel in een plas
En de schilder, hij doopt zijn kwast weer in de pot vernis
Want na de ruzie wordt de boel snel weer glad gestreken
En is alles weer zoals het is, heel dunnetjes