Ze was even het gezicht wat mijn gedachte kon lezen
Als ze haar had was het lang en blond geweest
Verwaaide gedachten lieten haar geest in braille lezen
Wat ze wist van mijn getoetste brein is verwezen
Vervlogen in de gevluchte vlucht van het vergeten
En ik die het kon weten, zocht haar verdwaald in mijn hoofd
En werd door verlangend heimwee naar haar gekloofd
skip to main |
skip to sidebar
Niet alledaags, maar wel van deze tijd, dit lezen maakt vragen los die wellicht om antwoord vragen in de wijsheid van het moment.
No comments:
Post a Comment