Er was eens een fles waar de hals van was ontnomen
Als potje moest hij nu door het glazen leven zien te komen
Zelfs de gekurkte kurk ging zonder trekken aan hem voorbij
Twisthup nonferro met kleur en tekst op zijn ronde bovenzij
Die sluit nu vacuüm als een glanzende draaideur zijn gat
Och was ik maar die mooie fles gebleven
Klonk het jammerend ladderzat
Dan had ik nu geen lelijk jampotten bestaan
Dat liedje hoorde ik misschien wel sissend zoemen
Toen ik het twisthup deksel had open gedaan.
skip to main |
skip to sidebar
Niet alledaags, maar wel van deze tijd, dit lezen maakt vragen los die wellicht om antwoord vragen in de wijsheid van het moment.
No comments:
Post a Comment