Doei pappa

"Dag oma mogen wij even een praatje met u doen want we weten een heel spannend verhaaltje?" Twee druk kletsende kleuters in het buurtspeeltuintje, ze stonden met hun handen op hun rug heen en weer te springen voor het bankje waar de oma in spe zichtbaar van het zonnetje zat te genieten. "Ik ben geen oma hoor," zei ze,"  "maar als jullie het willen luister ik toch naar jullie spannend verhaaltje, dus vertel maar!" Geen oma? hu, nou ja daar snapte ze nou echt niks van, ze was oud en ze zag er uit als een lieve oma want ze lachte. "Als u eerst aan ons vertelt waarom u geen oma bent, dan..." "Jongens laat die mevrouw met rust dat is echt niet oké hoor wat jullie doen." De twee kletsende kleuters werden tot de orde geroepen door een pappa achtige mens die meer oog had voor zijn i Phone dan voor zijn kletsende springkleuters. De zelf verzonnen oma nam het direct op voor de kleuters. "Ze zijn helemaal niet lastig ze willen alleen een beetje aandacht van een oud mens zonder telefoon!" riep ze vergoelijkend. Ondertussen was het jonge volkje demonstratief  naast de oude dame gaan zitten. "Dat vinden wij nou ook, onze pappa denkt dat wij een soort hondjes zijn die hij even moet uitlaten, nee dus, en daarom gaan wij gewoon met andere mensen praten." "Weet je wat!"riep de drukste van de twee, "wij vinden dat u gewoon een oma van ons mag zijn, doei pappa!"