Monday, January 15, 2018

Dwingende richting

Dwingen is duwen naar een soms niet altijd verlangde richting.
In veel dwingende maatregelen zitten onverhoopte stroefheden verborgen. De rivier heeft alleen het verlangen in zich richting zee of meer te stromen. In deze wederkerigheid zit geen beweging in tegengestelde richting, maar alleen opstuwing van natuurlijke krachten.
Het is wijs soms gebruik te maken van dit natuurlijke perpetuum-mobile.

Er was eens een groep mensen die jaar in jaar uit probeerde tegen de stroom van de rivier in te roeien. De rivier trok zich niets aan van al hun krachtinspanningen en deed wat ze al eeuwen had gedaan, stromen en soms ook buiten haar oevers gaan. Bij gebrek aan goed leiderschap konden de mensen zich niet dwingen om gewoon en normaal met elkaar om te gaan. Er ontstonden steeds kleine irritaties die op een gegeven moment opstuwde naar een enorm conflict. Niemand had door dat de rivier geen boodschap had aan hun geruzie en gekift, totdat er op een zekere dag het hele land overstroomde. In de chaos die toen ontstond was er een heel klein mensenkindje dat het ineens genoeg vond, het klom in een hemelboom en verdween helemaal uit het zichtveld van de almaar ruziemakende mensenmassa. Omdat veel mensen op den duur toch het mensenkindje gingen missen, werd er een grote zoektocht op touw gezet. Ineens deden er zoveel mensen mee aan de zoektocht dat het gedoe en ruziemaken al snel werd vergeten, het werd zelfs stil, zo stil dat men dacht de stem van het mensenkindje te horen. En jawel hoor, helemaal van uit de alle bovenste toppen van de hemelboom, riep het lieve mensenkindje: "Ik ben hier, vlak bij de warme zon en de koele wind en als jullie willen dat ik weer naar jullie toe kom, hou dan meteen op met dat domme ruzie maken en zorg dat jullie in vrede met de rivier gaat leven.

Dat het gevoel van kleine mensen wijzer kan zijn dan het grote mensenverstand is hier met deze dwingende richting wel bewezen.     

No comments: