Azarel

Ik heb een speciale relatie met een kat. Die zwart witte kat is mijn buurman, Azarel heet hij. Zodra ik in zijn vizier kom is het spijkerbroek vrijen en schoor mekkeren, nee niet miauwen dat doet hij niet, te minste niet tegen mij, alleen voor mij produceert hij altijd dat speciale schorre geluid. Grondrollen vlak voor je voeten en even zijn nagels scherpen het liefst op mijn schoenen is ook zo'n, 'ik vind je leuk' actie van hem. Ik geef hem nooit eten, maar de vrouw die een paar keer in de week folders bezorgt met haar quad plus aanhanger, geeft Azarel altijd een paar brokjes. Zodra ze aankomt rijden op het pleintje komt hij aan rennen. Pas heeft Azarel ons verwend met een grote bruine rat, netjes neergelegd bij de achterdeur. Hoewel het beest morsdood was deed hij telkens of dat hij hem aan viel en naar ons kijkend van, 'zie wel dat ik groot sterk en niet bang ben.' Rattenvlees, ik ben er niet weg van, dus werd het een ter aarde bestelling onder toezicht van een paar verdwaasde kattenogen.