Hij hangt keurig in het museum allang opgedroogd
Door zware lijst als in klemmende doodskist bewaakt beoogd
De scheppende hand catalogus dik vermeld is reeds gestorven
Geworven geld is nu zijn waarde als stenen kleed op zwarte aarde
Waar onder zijn lichaam schuilt niemand die het weet noch huilt
Het gevangen gevoelen aangestaard door smoelen in bleke loze blikken
Hakken die kakkerig klikken op gewast hout geaderd versleten marmer
Quasi kenners, ze worden steeds armer door verbeeldingloze inbeelding
skip to main |
skip to sidebar
Niet alledaags, maar wel van deze tijd, dit lezen maakt vragen los die wellicht om antwoord vragen in de wijsheid van het moment.
No comments:
Post a Comment