Waarheid als een koe

 Het betonnen landweggetje was leeg op wat schijnbaar verdwaalde koeien na. Slalommend om de koeien en verse koeienvlaaien heen raakte ik zowat in een remmende slip,  de ruwe bermen  waren hier de reddingsboei, of toch niet. Plots kwam er  een abrupt einde aan onze privé Dakar rally omdat het lekkenbandensyndroom zijn weg naar onze auto had gevonden. Niet één maar alle vier de rubbersloffen waren in de kortste tijd zo plat als het aller platste dubbeltje maar kon zijn. Met andere woorden, het was een dubbeltje op zijn kant de we niet om gesodemieterd waren. De gepasseerde koeien hadden ons ondertussen al loeiend weer bereikt en stonden ons als crazy verdwaasde minkukels likkend en kwijlend aan te staren. Hoe, in godsnaam, was dit mogelijk? Bij nadere inspectie bleken er aan weerszijden van dit koeienpad om de paar meter een soort van grove spijkermatten liggen. 'Heel handig en oprolbaar om zijn vee zonder schrikdraad te kunnen verkassen naar een ander weiland, 'vertelde de veeboer ons. Ruim 4 uur en vier nieuwe banden later reden we met een plastic jerrycan vol verse melk huiswaarts. Wat we geleerd hadden? dat koeien veel slimmer zijn dan hun achterkant doet schijten.