Scherven

In duizend gruzelementen viel de stapel Chinese soepkommetjes plus porseleinen lepeltjes uit de keukenkast op de vloer. Geen paniek dacht ik, scherven brengen geluk, even stoffer en blik en opgeruimd staat netjes.Want na het uit huis gaan van de kinderen stonden die dingen al jaren zich op een hinderlijk manier te vervelen in het keukenkastje. Want ja het gaat anders, we eten geen soep meer uit die kleine handen brandende porseleinen kommetjes, maar uit koelvoelende veel grotere vaatwasbestendige Melanine Mepal kommen met een bijkomend voordeel, ze zijn onbreekbaar en stuiteren alleen maar bij een onhandige pakbeweging. Even dacht ik, ik ben alleen vandaag, er is dus niemand thuis, een controle vrij momentum, dus gaan die Chinese scherven snel en ongezien verdwijnen in de recyclebare eeuwigheid van de grijze container. "Niet doen!", riep een stem in me, "scherven brengen geluk en dat doen ze zeker niet als jij ze stiekem laat verdwijnen." Het niet luisteren naar een eerste ingeving(intuïtie) is dikwijls de oorzaak van veel problemen. Ze staan nu in een doos te wachten op het moment dat ze mij het geluk gaan brengen naar waar ik al jaren op zoek ben, of heb ik het al? De tijd zal het leren.