Ik kende haar niet

Ze keek mij aan met haar verblauwde ogen, tranen wrijvend verdringend. We stonden bij het monument voor oorlogsslachtoffers. Witgrijzend haar speelde speels om haar verdrietig gezicht. Ik kende haar niet maar herkende wel haar gevoel van verloren te zijn in de strijd met de tijd. Een vlag die halfstok treurt om verloren zielen moet nooit een doekje worden voor het bloeden. Ze greep mijn hand, ik voelde een mooie warmte, warmte van hoop en liefde. Ik kende haar niet, maar wist wie ze was.