Vissenkoppen

Zich bekeken voelen in het snelle licht van alledag
De krant in optima forma  in vaag gevloek gelezen
Verkwijnend tussen koffie bier en gebrilde mafkezen
Sterft hij zijn nieuwsletterdood in rokerige hoongelach
De laatste klant verfrommeld hem bekant ladderzat
Als verpakking voor bloemkool of vissenkoppen voor de kat 
Redacteurstress gedrukt als zwart bloed vergetend
De waan van de dag heeft zich aan zichzelf
Aan de waan vastgeketend