Platvinkie

Hij zat tegenover mij in de metro, een ietwat droevige man in een mooi zwart pak. Uit zijn tas haalde hij een blikje cola, maakte het sissen open dronk er een paar slokken uit, zette het vervolgens op de platte achterkant van zijn laptop tas.Uit zijn binnenzak toverde hij een platvinkie met whisky te voorschijn en vulde het blikje cola tot dat het haast overliep met whisky. Hij zag dat ik hem zag en keek mij licht grijnzend en een beetje droevig aan. "Ik ben geen alcoholist hoor die stiekem probeert te zuipen", fluisterde hij naar me. De metro remde plotseling sterk af, ik had het blikje het een snelle greep gered van de rendier botsproef, mijn handen kleefde van de whisky-cola. 'Je mag gerust een slokkie nemen hoor, ik heb nog genoeg". Ik hou niet van cola en ook niet van whisky en dus ook niet gemixt. "Ik heb vanmiddag mijn kameraad begraven hier op het joodse kerkhof, heus geloof me ik drink anders nooit, maar," hij huilde zachtjes een lange stroom tranen biggelde over zijn trendy stoppelbaard. "Hier pak aan,"ik gaf hem een paar tissues om zijn gezicht droog te maken. "Meneer u bent een heer,"hij veegde zijn gezicht droog nam nog een paar slokken en gooide het lege blikje in de afvalbak. Wat is waar? even later verdween hij op het perron na mij gedag gezegd te hebben. "Heb je gedronken?"vroeg mijn vrouw snuivend," gadverdamme je stinkt naar de drank."Ik voelde wat zwaars in de zak van mijn vlies-jack zitten, nee toch, het zal niet waar zijn, het platvinkie!