Ik zat zo even te denken, wat ik zou zijn zonder jou
Vrij als een vogel, niet meer gekooid door een vrouw
Ik zat zo even te denken, is dat wel echt zo waar
Het deurtje stond toch altijd gewoon open door haar
Ik zat zo maar even te denken, gevangen door een waan idee
Ik hoor gewoon bij jou, als het grote strand bij de woeste zee.
skip to main |
skip to sidebar
Niet alledaags, maar wel van deze tijd, dit lezen maakt vragen los die wellicht om antwoord vragen in de wijsheid van het moment.
No comments:
Post a Comment