Ik kwam hem plotseling tegen in late avondstad
Als geveinsde vriend met een verborgen valse lach
Het tocht altijd over het asfalt, tussen de hoge flats
Zwerfvuil geeft piraten vrij spel door lantaarns belicht
Het is de angst het onzekere van het nu moment
Hij keek mij aan en ik was soeverein in kijkkracht
Wegen gaan uit elkaar, hij de zijne ik de mijne
Mijn hoofd is sterker dan mijn nek, dat is waar
Paniek redt nooit het leven van gevaar.
skip to main |
skip to sidebar
Niet alledaags, maar wel van deze tijd, dit lezen maakt vragen los die wellicht om antwoord vragen in de wijsheid van het moment.
No comments:
Post a Comment