Zomaar weg.

En dan ben je zomaar weg uit het leven. Ons leven niet meer met jouw. Sprakeloos achter gelaten in de oneindige woestijn van verdriet door gemis. Ook al  zullen we uiteindelijk de berusting vinden dat jij er was toen je er moest zijn, is het nu even uithuilen en opnieuw uithuilen zodat de woestijn door onze tranen weer tot bloei komt.

Het oog van de wereld

Wie heeft de macht om de wrede oorlogsmachten machteloos te maken. Niet met het al zo veel gespeelde spiegelspel, daar is iedereen nu wel op uitgekeken. Het beeld van vernietiging chaos radeloosheid, geen voedsel onderdak en medische hulp, zegt het de wereldleiders(?) wel iets?  Vooral nu er een mooi Vredes Mens ons heeft verlaten, zullen de aardse grootheden die bij zijn begrafenis komen, de wil moeten tonen, niet met woord, dat is al te veel gedaan, maar in werkelijk werken aan een duurzame vrede. Wie heeft de moed durf en wil om dit te laten zien. 

Voor het oog van de  wereld.

Echo

Het, 'Mijn God waarom heeft u mij verlaten?' echoot al eeuwenlang door onze hoofden. De vraag is echter of er wel sprake is van verlaten, zomaar weggaan of loslaten. In jezelf, gewoon je eigen Ik, moet je van je uniciteit bewust zijn,  daar moet het  jouw verlaten van welke mooie entiteit dan ook ondenkbeeldig zijn. 

Tot slot God verlaat niet iets en iemand, deze kracht heeft niet het doel zichzelf te kruisigen.  

Vreetheid

Dan blijkt een terechtstelling die tweeduizend jaar geleden plaatsvond de aanleiding te zijn voor een ongekend vreetfestijn. Deze historische wreedheid heeft waarschijnlijk connecties met onze hedendaagse vreetheid.  

Eeuwig leven

Als een wonder 

komt heel bijzonder

van het onderste naar boven

het nieuwe leven

wat in stilte was gebleven 

met een  harde zachte kracht 

niet door mensen bedacht 

maar door het verborgen 

Eeuwig leven.

Eigen pad

Loop je  eigen pad en blaas je eigen trompet. Laat je niet van de wijs brengen als andere jouw muziek niet  willen horen. Het niet van  je eigen-wijs laten brengen en je eigen weg willen lopen, daar hoef je niet mee te wachten omdat altijd ,vroeg of  laat, het moment van het ,nu doen, er is. Dus ga stappen en blaas de ingehouden trompetlucht uit je longen.

Begin

Doordat we dagelijks overspoeld worden door de meest gruwelijke beelden hebben wij als mens in onszelf een gevoelloos en liefdeloos monster gecreëerd en ons daarmee afgesloten van het grenzeloos houden van elkaar. Omdat het steeds meer om minder gaat verdwalen onze gedachten in oeverloze onbenulligheden. 

Niemand is nog in staat verantwoordelijkheid op zich te nemen en zonder zich als macht te verheffen deze toch in positieve zin te gebruiken. Verandering is nu meer dan nodig want het gevoelloos vernietigen van alles wat waardevol is moet nu echt stoppen. Durf met elkaar deze gesprekken te voeren en maak een begin aan het einde van deze godloze eindeloosheid. 

Onverzettelijk

Is er wel een manier om de afbraak van alles wat mooi en goed is te stoppen.

Ook al is er weinig hoop zal het opgeven er van hem niet laten verdwijnen, dus wees zelf actief in het zoeken en vinden van wat jou houvast en vertrouwen geeft. Zorgeloos blijven ronddobberen op de oceaan van onwetendheid zal tenslotte eindigen in het naar de haaien gaan van je reddende ideeën. We hebben mensen nodig die in de spiegel van de toekomst zich zelf in de anderen zien als de bron onverzettelijke moed en de hoop niet op geven.

Onfatsoen

Als onfatsoen verachting van waardigheid en integriteit op een  ongekende grove manier institutioneel vorm wordt gegeven door enkele machtige der aarde. Is het tijd om op te staan de rug te rechten niet door terug te vechten maar in bedachte stilte je houding te bepalen tegen zoveel verbaal onfatsoen.   

Smeekbede

Het paard ligt op zijn rug zijn benen hemel schreiend naar de hel gericht. De ruiter, onbetwist afgeworpen, heeft zich in een molshoop verborgen om zo de schande van zijn verwerpelijkheid onzichtbaar te maken. De hoog geestelijke kraaien krassen vanuit hun kerken moskeeën en synagogen godslasterlijke geloofstaal. Als dan het paard weer kermend op zijn benen komt is het kwaad in geen velden of wegen meer te herkennen. Of toch, uit de molshoop kruipt de oorzaak van alle ellende boven de aarde uit. De man die richting zou geven maar uit eigenbelang koos voor de ondergang ondanks alle smeekbede om vrijheid en verlangde vrede.

Het Eeuwige licht

Ongerijmde woorden uitspreken om verwarring en chaos te veroorzaken. Zij vragen om beantwoord te worden met geen lafheid maar stevige moed en deze onverantwoordelijke lichtzinnigheid met dapperheid te logenstraffen. Moedig zijn, is het niet prijsgeven van je eigen stem en individualiteit. Anoniem naamloos proteststeren is niet voor de dapperen die de waarheid en vrede als hoogste goed omarmen. Terwijl de mensensamenleving zichzelf telkens weer onbarmhartig verwondt, draait Moeder Aarde haar universele baan om de bron van het eeuwige licht onverstoorbaar rond. 

 

Huilen

Na een verdrietig en voorgoed afscheid van haar geliefde kwam een vrouw naar de oude wijze man met de vraag hoe ze haar verdriet en gevoel van eenzaamheid zou kunnen verzachten.

Terwijl de wijze man tegen over haar ging zitten gaf hij haar zijn ingegeven troostende raad.   

"Na het verlies van je geliefde is het goed om de verwarring in je hoofd de kans te geven om te ontsnappen en op reis te gaan naar de onmetelijke werkelijkheid van het heelal. Daar zal het in de ontstane betrekkelijkheid van deze lastige en droevige tijd zijn Ster van rust vinden. Dwing je zelf niet om je af  te sluiten van de nabijheid van zijn onzichtbare entiteit omdat de reis naar zijn eeuwige Zijn tijdloos is". 

"Tot slot: het is beter je verdriet gewoon te uiten dan het op te sluiten in het harnas van dapper en stoer zijn. Huilen is je ziel de ruimte geven om droevig te mogen zijn."  

Overboord

 Denk even niet aan wat er nog te doen is, maak daar nu geen werk van. Het is beter om de wind uit de zeilen te halen en het anker een stevig houvast te geven. Er komt een tijd dat het tussen de klippen door varen je kennis van nacht en ontij tot het uiterste zal testen. Geen man nog vrouw aan boord zal de kolkende zee kunnen temmen, het enige wat te doen staat is hem kennen. Zo niet, dan is het alle hens aan dek of anders overboord.  

Willekeur

Het bezitten van onbevattelijkheid is een utopische bedrieglijke redenering welke door vele politici gebezigd wordt. Wijsheid kent geen pachters als alleen in bescheidenheid in denken en doen en het niet toepassen van enige willekeur in vorm ras en kleur.

Spook

Pas als hij het regenboogplaatje met twee kleuren heeft ingekleurd wordt het door deze zelfde kleurloze machthebber met een decreet goedgekeurd. Hij denkt met zijn kleurloze brein dat er maar twee soorten mensen zijn. Man en vrouw, daar tussenin komt alleen maar het verderfelijke zwartgrijze blauw. Het is meer dan een godslastering om zoiets te bedenken en de ziel van vele mooie zielen tot in het diepste te krenken. Deze gruwel in menselijke gedaante heeft geen enkele vorm van schaamte. En zeker geen zeggenschap over de schepping in welke kleur of vorm dan ook, vroeg of laat zal hij dat gaan beleven als een vorm en kleurloos demonen spook. 

Ik bij jou

Na vele jaren samen werd het plotseling vele vele jaren zonder samen. Dat ongevraagde alleen zijn had ze weten op te vullen door gewoon iedere dag in gedachten en doen even te laten zijn wat er niet meer was. Op  de keukentafel stonden in de ochtend steevast twee bordjes zo ook twee kommen thee.Dat zelfde ritueel werd in de loop van de dag als een soort mantra herhaald met het middag en avond eten."Rouwen doe je niet alleen", had ze tegen haar kinderen gezegd. Afscheid nemen heeft tijd nodig, soms zoveel dat het eindeloos lijkt te verdwijnen in, "Blijf bij mij, zo blijf ik bij jou."   

Enkelband

 

Al in een groen knollenland lied melodie  

In het groen groen groen groen knollenknollenland 

daar liep de natuur met een enkelband

daar was er  een met een grootte grootte trom

en een ander met een toeter

toen kwam daar opeens een rechter rechter aan

en die heeft toen recht gesproken

zodat de natuur weer vrij haar gang kan gaan 

zo een schone tijd is aangebroken 

 

Denk na

Ga niet de pas in geslagen weg bewandelen omdat de toegekeerde rug zich plotseling heeft omgedraaid. Het monotone herhalingsdeuntje wordt gevoelloos door een soort kunstmatige intelligentie wereldwijd digitaal gedropt. En in de net ontstane nieuwe dag sijpelt al snel het ongeloof in dat zoveel domheid in de menselijke hersenkolven kan bestaan. Wie of wat nog te geloven? Denk na voordat je de weg bewandelt die nergens uitzicht geeft op een betere toekomst.

Medemenselijkheid

De dag van de hogentorenblazers is met veel trompetgeschal begonnen. Verschrikt zijn de vredesduiven uit hun witte kooi gevlogen. Als deze mensgeworden leugens met hun laarzen gestamp de democratie verkruimelen zullen de onverschrokken vredesduiven deze kruimels verder dragen naar een veilige vredige plaats. Vertrouwen en liefde, zij schreeuwen niet om aandacht, maar zijn zeker hoorbaar aanraakbaar aanwezig in ieder mens met een open ziel voor onvoorwaardelijke medemenselijkheid.  

Stilte

Als de stilte 

over de puinhopen 

is neergestreken

het gevaarloos 

zoeken naar geliefden

weer mogelijk wordt

en belofte voor vrede

meer is dan woord

dan ontstijgt bij mij

de stille Bede

dat die stilte

blijft

in jou

in mij

als hij

is neergestreken

 

 

Moed

De moed is niet de rug toegekeerd. Ondanks dat gegeven is het toch nog wel bijeen schrapen van wat is overgebleven omdat de wanhoop te nabij is geweest. Daarnaast is het goed te beseffen dat niemand over de zonsopkomst gaat. Deze eeuwigheid komt zonder tromgeroffel en trompetgeschal iedere dag als een lichtend voorbeeld van eeuwige trouw te tevoorschijn. Dus wat is je plan om hier wat mee te doen zonder de moed en hoop te verliezen. 

Happy end

Een evenwichtig overgewicht geeft een onbedaarlijk vergezicht met lang verlangde verlangens om weer zo slank te zijn als een den. De door de sportscholen gesponsorde tussendoortjes fabrikanten hebben hun zelfgemaakte krasloten allang ingewisseld. En jij die bij het verkeerde spoor staat te wachten op de aankomst van je gewichtsconsulent, ziet door al je zoet gevreet, in de verste verte geen evenwichtig happy end.  

Afspraken

Nog even wat in de kiem gesmoord merel gefluit. Dan is tot hier tot daar gekomen en lopen de bomen door het verschoten kruit niet meer uit. Afspraken maken, weer afspraken maken en nog eens afspraken maken. Doe dat maar duizendmaal, het maakt ondanks het merel gefluit, geen donder uit in de opgeblazen kanonnentaal. En het verborgen leed dat onbeschaamd vegend verdwijnt onder het boete kleed zal alleen maar de niet uitgewiste sporen van haat nalaten.