Huilen

Na een verdrietig en voorgoed afscheid van haar geliefde kwam een vrouw naar de oude wijze man met de vraag hoe ze haar verdriet en gevoel van eenzaamheid zou kunnen verzachten.

Terwijl de wijze man tegen over haar ging zitten gaf hij haar zijn ingegeven troostende raad.   

"Na het verlies van je geliefde is het goed om de verwarring in je hoofd de kans te geven om te ontsnappen en op reis te gaan naar de onmetelijke werkelijkheid van het heelal. Daar zal het in de ontstane betrekkelijkheid van deze lastige en droevige tijd zijn Ster van rust vinden. Dwing je zelf niet om je af  te sluiten van de nabijheid van zijn onzichtbare entiteit omdat de reis naar zijn eeuwige Zijn tijdloos is". 

"Tot slot: het is beter je verdriet gewoon te uiten dan het op te sluiten in het harnas van dapper en stoer zijn. Huilen is je ziel de ruimte geven om droevig te mogen zijn."