Het paard ligt op zijn rug zijn benen hemel schreiend naar de hel gericht. De ruiter, onbetwist afgeworpen, heeft zich in een molshoop verborgen om zo de schande van zijn verwerpelijkheid onzichtbaar te maken. De hoog geestelijke kraaien krassen vanuit hun kerken moskeeën en synagogen godslasterlijke geloofstaal. Als dan het paard weer kermend op zijn benen komt is het kwaad in geen velden of wegen meer te herkennen. Of toch, uit de molshoop kruipt de oorzaak van alle ellende boven de aarde uit. De man die richting zou geven maar uit eigenbelang koos voor de ondergang ondanks alle smeekbede om vrijheid en verlangde vrede.
skip to main |
skip to sidebar
Niet alledaags, maar wel van deze tijd, dit lezen maakt vragen los die wellicht om antwoord vragen in de wijsheid van het moment.
No comments:
Post a Comment