Bijsmaak

 De intensieve veehouderij heeft de laatste jaren er een concurrent bij gekregen. Het is een heel aparte en toch ook weer behoorlijk alledaagse concurrent:de elektriciteitsmaatschappijen. Door het zogenaamd schoner maken van het milieu, lees uitlaatgasvrij, moet het wagenpark aan het infuus en zijn hele hordes automobilisten laadkabel afhankelijk geworden. Net als in de intensieve veehouderij is de leverancier van het voer, lees elektra, de spreekwoordelijke spekkoper, wind en zon zijn immers gratis toe te eigenen. Overal in stad en land zie de auto's aan de infuuskabel van de energie cowboys hangen. Onafhankelijkheid is ook hier, alle windmolens en zonneparken ten spijt, verder dan de vrije zon en wind zijn. Want van wie is de wind en zon eigenlijk? Het is net als bij de dieren in de intensieve veehouderij, ze bestelen mensen van hun onafhankelijkheid en in hun gaan en bestaan. Het delen in de winst heeft net als bij de miljoenen koeien varkens en kippen, een wrange en bloedige bijsmaak.