onrust

Soms sterft de een haast zijn eigen dood van angst terwijl bij de ander juist het vrije leven binnen vliegt. Overvliegende met mens gevulde vliegtuigen laten hun witte sporen slechts enkele minuten in strepen zien. En dan nog sterft het gevoel vrij te mogen zijn in het lawaai van de straalmotoren die hun plaats aan de horizon opeisen. Wat is het toch dat het onrustig zijn pas eindigt als de oneindigheid is geland in het land waar je niet jezelf hoeft te zijn. Maar let op! de verlangde rust is er niet als de onrust is mee gereisd.