Aan het begin van het jaar kwamen de bewoners van het verborgen bergdorpje naar de wijze oude man om hem om raad te vragen voor het soms niet verstaan van elkaar en het gebrek aan geloof in de toekomst.
In de herberg van het dorp vertelde de wijze grijsaard zijn verhaal.
Is het niet al ingewikkeld genoeg om niet ingewikkeld te zijn? Om, om zo te zeggen, een manier van communicatie te vinden die voor iedereen begrijpelijk is zonder te vervallen in angstig woordgebruik. Natuurlijk is onze taal een soort vervoermiddel om gedachten en gedroomde dromen aan elkaar te vertellen, maar dan nog. Als jullie je verhalen zouden loslaten in de ontstane ruimte tussen elkaar, ja? hoe belangrijk is het dan dat ze ook verstaan en begrepen worden zonder voetnoten of uitleg.
Nu over de toekomst en vertrouwen daar in.
Soms zijn er tijden dat 'het even' langer is dan verwacht en dat het verwachten overgaat in verlangend hopen. Maar weet wel, dat de hoop op verandering nooit beperkt mag worden in zijn vlucht want hoop wil ongeboeid vrij zijn. Niemand geeft het startsein en toch kun je er op vertrouwen dat in het voorjaar de knoppen open gaan.
skip to main |
skip to sidebar
Niet alledaags, maar wel van deze tijd, dit lezen maakt vragen los die wellicht om antwoord vragen in de wijsheid van het moment.
No comments:
Post a Comment