Uit haar hoofd ontstane lijnen
Spelen in de verlate ochtendzon
Als ragfijne kristallijnen
Het web dat de kruisspin spon
Dauw als klammig sieraad
Wast de gesponnen draden druipend schoon
Herfstblad even nog tot zweven in staat
Met het wintersterven als haar laatste loon
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment