Zij kwamen langs
Even maar
Ik verschrikt
Van hun even maar
Wist geen stoel
Voor hun blijven
Even te vinden
Zo zij er waren
Zo waren zij weg
Als een gedachte
Gepasseerd naar onder weg
Naar even maar
En dan
Daarna zo even
Kwam het leven
Zo even maar
Int nazien beleven
Zette hem klaar
Die stoel
Voor hem voor haar
Zodat hun even maar
Eeuwig is gebleven
skip to main |
skip to sidebar
Niet alledaags, maar wel van deze tijd, dit lezen maakt vragen los die wellicht om antwoord vragen in de wijsheid van het moment.
No comments:
Post a Comment