Stil onheil

Hij was er sneller dan ik had verwacht, de klap.
Daar stond hij, klaar om de straat over te steken, netjes in het strakke pak, open zwarte tweedjas, zijn in de wind fladderende rode sjaal af en toe met een snelle hoofdknik ontwijkend. Zijn iPad was de enige die zijn volle aandacht had. Het was duidelijk aan hem te zien dat hij niet keek, maar  luisterde, naar het voorbij razende verkeer. Even was het stil, even geen verkeerslawaai, en toen met een flats, die klap! Ik zag het in een klikmoment gebeuren,want daar was ineens die fluisterstille elektrische auto. Het werd een haast fataal moment van ontmoeten voor de man met de rode sjaal. Schrammen wat bulten en een kapotte iPad ergens in het plantsoen, was hier het pijnlijk leermoment.
De iPad en geluidloos elektrisch verkeer, een onverwachte uitdagende dimensie? of een nieuw verlangen naar het ouderwetse uitlaatgeluid? Misschien toch maar een app toevoegen? een voor het automatisch herkennen van en waarschuwen voor het naderend stille onheil.