Krijns paradijs

Jarenlang woonde Krijn in zijn huis, helemaal alleen, zonder waterleiding gas en elektriciteit.Om zijn huis stonden allemaal bomen en struiken en het dak was zo overgroeid met klimop kamperfolie en bruidssluier, dat nog maar nauwelijks te zien was dat er een huis onder stond, maar meer een groene heuvel. Krijn die al oud was werkte niet meer,dat had ook nooit gedaan, althans niet bij een baas, hij leefde zijn  leven wat de buurt er ook van vond. En die vonden er wel wat van. "Een zonderling die met niets en niemand iets te maken wilde hebben," zei zijn buurman eens. Het enige contact wat Krijn had was met de kruidenier, die bracht iedere week al jaren achter elkaar precies de zelfde boodschappen. Wat? "Dat gaat jullie niks aan dat is tussen mij en Krijn", zei de kruidenier steevast, als er naar gevraagd werd. Rond Krijn zijn huis was het een ware beestenboel, met de klemtoon op beesten. Kippen kalkoenen pauwen duiven een varken schapen geiten ja zelfs een ezel ontbrak niet."Ik heb de ark van Noach op het land, jullie leven je nette leven maar, ik leef liever zo," was zijn vaste antwoord als ernaar gevraag werd. Krijn is stokoud geworden, zo oud dat het ook voor hem het einde werd. De kruidenier vond hem in de tuin onder de bloeiende pruimenboom, het leek net of hij lag te slapen, maar het was zijn eeuwige slaap. Een verre erfgename, die niet eens wist dat hij nog een oudoom had, erfde Krijn zijn groene paradijs. In een week tijd zijn door een hoveniersbedrijf  al de bomen  struiken en overwoekering van klimplanten weggehaald, de dieren werden afgevoerd naar...? raadt het maar. Nu staat er een makelaar-bord in de kaalslag tuin. Wat een domme actie van een domme gevoelloze huizenverkoper. Niemand koopt dit geplukte huis, het staat er bij als een geslachte kalkoen.