Rook vrij

Ik wist dat hij zou komen, maar niet vandaag, hij is namelijk nogal een droge en het regent al de ganse dag. Zijn paraplu maakt er geen geheim van, met hem op stap te zijn geweest, hij lekt uit in de zwarte emmer die in het halletje staat, zijn verhaal is simpel en plausibel. Hij moest er uit alles zat hem tot hier, hij wees naar zijn kin en grijnsde als de bekende boer met kiespijn. De regen had hem niet afgehouden van zijn nijd en frustratie, want niemand luisterde nog naar zijn, misschien te dikwijls, verteld verhaal. Daar ben je dan, koffie en een dubbeldik gedraaid shagje, met diepe inhalerende trekken vertel je, al hoestbuiend, je verhaal aan mij."Vandaag is de dag dat ik die pleuris sigaret gaat afzweren, ik stop!" De rook hing als lage bewolking tegen het plafon van de keuken, de paraplu viel om , uit de emmer op vloer, had hij het goed gehoord, zijn baas blaast geen rook meer in zijn antieregendak, het is haast te mooi om waar te zijn. Ik pakte zijn shag en vloeitjes aan en stopte ze snel in de fel brandende houtkachel, in een vloek en een vlam waren ze verdwenen. De regen was opgehouden en langs een wolkenrand gluurde de knipogende zon, naast mij zat mijn maatje een beetje snotterend te grienen, niet van chagrijn maar van geluk dat het hem eindelijk was gelukt.