Hondenleven

"Mijn hond is een multi rashond hij is echt geen racist, hij doet het met plezier met iedere hond", riep het oude vrouwtje giechelend. Haar veel kleurige reu was net begonnen aan een felle achtervolging van een keurige Duitse Staanster, let wel, met stamboek! De bezitter van deze Duitse trots was daar woedend over en blèrde in onvervalst Hillegersbergs Rotterdams, dat de vrouw haar bastaard aan de lijn moest houden want vermenging van rassen, daar kwam alleen maar ellende van. Gelukkig luisterde het multi rassiale schepsel wonderbaarlijk goed naar zijn bazin en staakte zijn seksdrive door hevig hijgend in het gras te gaan liggen."Wist u meneer dat mijn hond beter luistert dan uw doorgefokte stamboek Duitser,"tierde het oude mensje lachend tegen de deftige hotemetoot. Die zag de vermakelijkheid van de sitatie nu wel in en verontschuldigde zich voor zijn onnodig geschreeuw."Ik geef u een kop koffie dan kunnen we even relaxen en laten we hun," hij wees daarbij naar de twee hijgende honden,"dan, nou ja u weet wel, dan kunnen zij even","blinde mannetje spelen,"vulde de vrouw ondeugend aan. Ja dat bedoelde hij eigenlijk, want wie weet wat voor kleur dat opleverde. De koffie met een appeltaartje smaakte heerlijk en even later kwamen de twee doodvermoeide honden onder het cafétafeltje liggen."Mooi hè zo'n hondenleven", fluisterde ze samen, terwijl de twee hondenriemen in elkaar verstrengeld raakte.